Het werd een jaar van balanceren tussen het nemen van onze maatschappelijke verantwoordelijkheid en het waar mogelijk ondersteunen of faciliteren van makers die het al zo moeilijk hadden. Een jaar van wanhoop en hoop, van bij momenten existentiële twijfel, maar vooral van uiteindelijk toch altijd een rotsvast geloof in de kracht van kunst. En we gingen nog wel zo sterk van start, met theatervoorstellingen van onder meer Desnor en Zuidpool, de expo van kunstenaar Guy Woueté en een heel succesvolle tweede editie van festival Beyond the Black Box.

Maar midden in maart kwamen ook wij tot stilstand. Gelukkig was daar het lumineuze creatieve idee van het Amsterdamse gezelschap De Warme Winkel, dat door ons team onmiddellijk met veel engagement werd omarmd – het Peepshow Palace Festival. Zo slaagden we erin om in juli en augustus alsnog een uitgebreid en gevarieerd programma te presenteren en van de Brakke Grond dé plek te maken om op een corona-veilige manier in Amsterdam van theater en muziek te genieten.
Uiteraard had de Brakke Grond die trend graag doorgezet, maar het nog steeds woekerende virus besliste anders. In het najaar konden gelukkig veel van de geplande residenties en online programma’s als IDFA wél doorgaan.