"In de zomervakantie passeerde ik Lourdes en bracht ik een aantal dagen met mijn camera door in de straten. Nu de menigte wegbleef, kon ik met een aangename afstand en rust de structuur, het mechanisme en het sociale gedrag van dit beroemde pelgrimsoord bekijken.
Naast de dagelijkse routine, vol regels en rituelen zoals de eucharistieviering (in meerdere talen) en de Mariaprocessie, werden er ook allerlei afspraken gemaakt over wat mensen geloven en als normaal accepteren. Je gaat er bijvoorbeeld mee akkoord dat water uit de Lourdes kraan heilig blijft, ook als je het thuis gebruikt of de fles bijvult met gewoon kraanwater.
Ik word een beetje jaloers als ik met mensen praat over religieus zijn, zoals in Lourdes. Het moet geweldig aanvoelen om, in een tijd waarin mensen twijfelen aan de waarachtigheid van nieuws, politiek en de toekomst, een 2000+ jaar oud raamwerk aan de werkelijkheid te kunnen geven, in dit raamwerk te stappen en te zeggen: dit is mijn waarheid. Ik geloof dit. Ik krijg hier steun van.
Dit nieuwe werk, in de vorm van een live (online) video essay, is een hardop nadenken en via mijn blik aftasten wat Lourdes is, in deze tijd. Maar al klikkend en scrollend door het materiaal zoek ik tegelijkertijd ook naar een antwoord waarom ik zelf daar was."