"Mijn naam is Menzo Kircz, ik ben theatermaker en acteur. Ik ben geboren en opgegroeid in Amsterdam maar heb mijn opleiding in Gent gedaan. Nu werk ik zowel in Nederland als Vlaanderen. Soms ook op andere plekken in Europa.

Ik zie het maken van theater als een manier om de wereld om me heen te onderzoeken. Door dingen op een nieuwe manier bij elkaar te zetten. Door te denken vanuit je verbeelding. Door te ontdekken dat niets, niet iets anders kan zijn dan we denken dat het is. Het is ook een manier om dingen te doen die ik eigenlijk niet kan. Zoals goochelen of dingen bouwen.

Mijn voorstellingen maak ik vaak sprokkelend. Letterlijk en figuurlijk. Ik vind objecten, teksten of muziek en begin ze te combineren. Soms verzin ik zelf dingen, maar meestal komt de verbeelding voort uit de manier waarop alles bij elkaar wordt geplaatst."

"Een residentie zoals deze is voor mij heel belangrijk, omdat ik het fijn vind om de plek te leren kennen waar ik iets laat zien. Om een verband te vinden tussen wat ik maak en waar ik ben. Mijn residentie in de Brakke Grond gebruik ik ook om te sprokkelen. Met de spullen die ik vind, zal ik tijdens Puppet Playground mijn intrek nemen in de foyer.

Er zit iets paradoxaals in, maar ik geloof dat door specifiek te werken met de verbeelding rond een bepaalde locatie, je iets kan laten zien van het universele karakter van de verbeelding. Het gebeurt zelden dat ik een concrete inspiratiebron heb voor mijn werk. Eerder heb ik een beginpunt. Zoals nu een steen die op het plein voor de Brakke Grond ligt met een citaat van Descartes. Ik probeer me bewust te zijn van de politiek die automatisch deel is van je werk. Niet alleen van het werk dat je presenteert maar ook van je manier van werken, van de manier waarop je het presenteert en waar."

"De verbeelding is daarmee een leidend gegeven geworden in mijn werk. Niet het tonen van iets dat fantasievol is, maar het maken van werk waarbij de verbeelding wordt aangesproken en aan het werk moet. Omdat de verbeelding volgens mij een vaardigheid is die we niet genoeg ontwikkelen. Die geoefend moet worden. In een wereld vol schermen bestaat nagenoeg overal al een beeld van, we hoeven ons niets meer te verbeelden. Terwijl we ons wel kunnen afvragen of het getoonde beeld wel is hoe we zelf denken dat iets kan zijn. Als we de wereld willen veranderen moeten we haar eerst anders kunnen voorstellen.

Na Puppet Playground ga ik door met werken aan de voorstelling Gravity Piece van Rotterdam Presenta en de voorstelling Residu Local die ik maak met Eleonore Van Godtsenhoven. Daarnaast wil ik verder werken aan wat ik nu in de Brakke Grond laat zien. Ik zou graag het werk zo vorm geven dat een groep mensen, deelnemers, publiek, zes dagen lang een steeds veranderend landschap maakt van gevonden spullen. En op de laatste dag een picknick organiseren."