De Brakke Grond sprak met de kunstenaars Hussein Shikha en Sadrie Alves die tijdens Museumnacht bezoekers meenemen met Tales of Symbologies.
Museumnacht Amsterdam 2023
Bij de Brakke Grond staat Museumnacht 2023 in het teken van de uitwisseling van liefde voor gemeenschap, erfgoed en identiteit.
[For English please scroll down]
De Brakke Grond sprak met de kunstenaars Hussein Shikha en Sadrie Alves die tijdens Museumnacht bezoekers meenemen met Tales of Symbologies. Shikha en Alves werken als kunstenaarsduo aan het project Tales of Symbologies en duiken hierbij samen met bezoekers in een archief van vertaalde symbolen uit tapijtpatronen en houten drukblokken die geïnspireerd zijn op de verschillende geografieën van de diverse en intersectionele achtergrond van de kunstenaars. Shikha en Sadrie nemen ons mee in de ambachten en filosofieën van tapijt maken, duurzame bruikbare houtenstempels en de complexe visuele talen die ontbreken in de ontwerpcurriculum van vandaag.
“Onze gezamenlijke praktijk is geworteld in vriendschap, een ruimte die ons in staat stelt om blijdschap en verdriet te delen.”
Hussein Shikha & Sadrie Alves
De titel en het concept van het Museumnachtprogramma bij de Brakke Grond is Trading Love. Wat betekent dit voor jullie?
“Onze gezamenlijke praktijk is geworteld in vriendschap, een ruimte die ons in staat stelt om blijdschap en verdriet te delen, evenals onze gedeelde interesse in ambacht, design en complexe visuele talen. Vanuit een plek van wederkerigheid delen we graag onze liefde voor toegankelijke tools en methodologieën die ons hebben geholpen om de werelden waarin we leven te begrijpen. In de ambachten van tapijt maken en houtblokdruk is een generositeit aanwezig: een plek van samenkomen, werelden verweven, en het creëren en deconstrueren van auteurschap.”
“We houden ervan om dingen te contextualiseren, om te laten zien dat alles verbonden is door draden in hetzelfde web.”
Tijdens Museumnacht bestaat jullie project Tales of Symbologies uit een lezing en een workshop over de symbolen en patronen in tapijten. Waarom hebben jullie voor deze vormen gekozen?
“We houden ervan om dingen te contextualiseren, om te laten zien dat alles verbonden is door draden in hetzelfde web. Ons doen en denken wordt bepaald door filosofieën over het Tapijt. Door dat te delen middels praktijk en theorie, workshops en lezingen, wisselen we kennis uit en hopen we diepgaande gesprekken op gang te brengen. Daarvoor zijn lezingen en workshops het meest geschikte medium.”
“Het belangrijkste is de poging om werelden te verweven, zelfs als dat virtueel of symbolisch is.”
Hussein Shikha & Sadrie Alves
In musea in Nederland en Vlaanderen zijn tapijten vaak geen vast onderdeel van het kunsthistorisch curriculum. Waarom is dit onderwerp voor jullie belangrijk?
“Tapijten hebben verschillende betekenissen in het noorden en zuiden. Vlaanderen heeft bijvoorbeeld een rijke geschiedenis van wandtapijten, met veel mens-georiënteerde afbeeldingen en lineaire perspectieven. In Perzische tapijten zien we daarentegen meer niet-menselijke representaties vanuit veelzijdige standpunten. Als we aandachtig kijken, tonen tapijten en symbolen ons de ethiek achter de esthetiek, evenals de sociaal-politieke complexiteit van een plek.”
“De traditie van handdrukken met houten blokken is eeuwenoud. De techniek werd gebruikt in de Levant en omliggende landen, maar is in de meeste gebieden vervangen door machines. En nu zien we juist dankzij diezelfde machines een opleving van ambachten. Door samen te werken met machines, zijn we in staat de complexe symbolen te recreëren die voortkomen uit ons onderzoek. De symbolen worden gelasercut in duurzame, bruikbare houten stempels.”
“Deze aandacht voor complexe visuele talen ontbreekt in het ontwerpcurriculum van vandaag. Dat valt ons extra op omdat we afkomstig zijn uit andere visuele culturen, met andere manieren om de wereld om ons heen te interpreteren. Dit gebrek is een directe ontkenning van onze manier van zijn. Een onderbuikgevoel dwingt ons om toe te voegen, te verrijken en te compliceren om nuance te geven aan het streven naar een ‘cleane’ en minimale benadering van design die zogenaamd een beter begrip en waardering van een afbeelding zou afdwingen, zoals veel modernistische tradities menen. Het is deze alomtegenwoordigheid van het minimalisme die we willen bevragen en waarvoor we manieren willen vinden om ermee samen te bestaan. Het belangrijkste is de poging om werelden te verweven, zelfs als dat virtueel of symbolisch is. Een van de vertrekpunten van dit project is om immateriële archieven van erfgoed te herontdekken en te koesteren, zoals de culturele archieven die worden bedreigd door de vernietiging van de moeraslanden in het zuiden van Irak.”
Samen met Museumnachtbezoekers werken jullie aan een compositie, wat hopen jullie dat dat de deelnemers brengt?
“Onze uitnodiging aan bezoekers om aan een gezamenlijke compositie te werken komt echt voort vanuit ons geloof in samenwerking. Tales of Symbologies zijn verhalen die we vertellen uit urgentie en vanuit liefde voor de visuele culturen waarin we zijn opgegroeid en hun kostbare en waardevolle manieren om met de wereld om ons heen om te gaan.”
Naar aanleiding van Trading Love, waarin de uitwisseling van liefde voor gemeenschap, erfgoed en identiteit centraal staat, organiseert de Brakke Grond een fundraiser voor Artsen zonder Grenzen in Gaza. Koop een exclusieve zeefdruk van Hussein Shikha en Sadrie Alves.
The title and concept of the Museumnight program at de Brakke Grond is ‘Trading Love’. What does this mean to you, or in your practice?
“Our collaborative practice is rooted in friendship, a space that allows us to share our joy and sadness, as well as our interest in crafts, design and intricate visual languages. From this place of reciprocity, we like to share our love for accessible tools and methodologies that have helped us understand the worlds we live in. There is a generosity present in the crafts of carpet making and woodblock printing: a place of gathering, weaving worlds, doing and undoing authorship.”
During Museumnight your project Tales of Symbologies consist of a lecture and a workshop about the symbols and patterns in carpets. Why did you choose these forms?
“We like to contextualize things, to acknowledge that everything is connected by threads of the same web. The philosophies of the Carpet, which we try to highlight in practice and theory, guides our ways of doing and thinking. That’s why workshops and lectures are our preferred formats to instigate exchanges and deeper conversations.”
In museums in the Netherlands and Flanders, carpets are often not part of the art historical curriculum. Why is this an important topic to you?
“Tapestries have been acknowledged in different ways throughout the norths and souths. Flanders has a rich history of wall tapestries, with a lot of human-centered imagery and linear perspectives. Whereas in Persian tapestries we see more non-human representations in multi-centered points of view. When we look attentively, tapestries and symbols shows us threads of the ethics behind the aesthetics as well as the socio-political entanglements of a locality.”
“The tradition of hand printing using wooden blocks dates back hundreds of years. The technique was used across the Levantine region and its neighbouring countries, but in most areas was replaced by machines. And now through the machine we see its revival. By co-operating the machine we create intricate symbols informed by our research. The symbols are laser cut into durable, usable wooden stamps.”
“This attention to complicated visual languages is not present in the design curriculum, and this is especially apparent for us coming from other visual cultures and ways of interpreting the world around us. This lack is in direct conflict with our way of being. A gut feeling compels us to add, attach, complicate and give nuance as opposed to keeping things so-called clean and simple which supposedly assert a better understanding and appreciation of an image, than that which is chaotic as many modernist traditions would impose. And it is this imposition we want to question and find ways to co-exist with it.”
“Most important is the attempt to weave worlds together, even if virtually or symbolically. One of the departing points of this project is to revisit and cherish immaterial archives of heritage, such as the one that has been threatened by the destruction of the marshlands in the south of Iraq.”
Together with the Museumnight visitors you work on a collective composition, what do you hope this will bring to everyone participating?
“Our invitation to visitors to work on a collective composition is really an act of further instigating collaboration. ‘Tales of Symbologies’ are stories we tell out of urgency and love for the visual cultures we grew up in and their precious and valuable ways of interacting with the world around us.”
Museumnacht
Curator Zeynep Kubat bracht artistieke projecten samen die de verwevenheid van verschillende identiteiten, culturen en geschiedenissen laten zien. De kunstenaars claimen ruimte voor zichzelf, voor dagelijkse gewoontes en symboliek en voor inclusieve gemeenschapsvorming. Liefde voor elkaar en voor de ander, ondanks de barricades die soms worden opgetrokken door onze maatschappij die nog niet altijd voldoende historisch bewustzijn heeft van koloniale verledens, migratiegeschiedenissen en hedendaagse vormen van racisme.