Brahim Tall heeft als droom om een gebouw te maken in West-Afrikaanse bouwstijl met een traditioneel Nederlands rieten dak erop. Brahim heeft zelf een Senegalese, Nederlandse en Belgische achtergrond en de mogelijke samenkomst van Senegalese en Nederlandse architectuur in het gebouw reflecteert voor Brahim de vervlechting van zijn eigen culturele identiteiten. In zijn werk is Brahim vaker bezig met onderzoek naar identiteit, zo ook in zijn zwart-wit film Tukuleur (2022), waarin de hoofdpersoon diverse flamboyante poses en blikken aanneemt. Door analoge, cinematografische ingrepen in de film, zoals het spelen met licht- en schaduwwerking, is de identiteit van de protagonist niet te vangen. Door het centrale personage steeds te laten veranderen, probeert Tukuleur te tonen hoe onze blik de interpretatie van verschillende lichamen in verschillende contexten beïnvloedt. In gesprek met Lieneke Hulshof vertelt Tall over de plekken waar hij zich thuis voelt - zoals Beursschouwburg in Brussel - wat de erkenning van een instituut kan betekenen, en het verschil tussen netwerken en het vormen van een gemeenschap.

Hoe beschrijf je zoiets fysieks als een kunstwerk als het nooit daadwerkelijk heeft bestaan? Podcastserie Kan niet bestaat niet gaat over een specifiek aspect van de kunstenaarspraktijk: niet gemaakte-kunst. Misschien is het kunstwerk gestrand vanwege een gebrek aan geld of tijd, wellicht zaten de zwaartekracht of andere natuurwetten dwars, of bleek een ander al met dat ene geniale idee te zijn weggelopen.

Brahim Tall studeerde af als fotograaf en filmmaker aan het Luca in Brussel. In zijn werk onderzoekt hij vragen over identiteit en zwartheid.