Gülşah Bayrak laat zich in Bloody Hamam inspireren door gelijkenissen en tegenstellingen tussen Oost en West, Europa en Azië, tussen man en vrouw. Je kan elk werk autonoom bekijken als een provocatie, maar tegelijk nodigt de reeks uit om mee te dobberen op een golf van poëzie. Even impulsief als filosofisch, zowel nihilistisch als utopisch: Gülşah Bayrak laat haar werk en zichzelf niet eenvoudig definiëren. Ze combineert een speelse, kritische beeldtaal met fundamentele vraagstukken over migratie, identiteit en de waarheid.