Maja Westerveld / Abattoir Fermé

Wegens de aanvullende maatregelen rondom het coronavirus zijn we helaas genoodzaakt deze voorstelling te annuleren. 

Mijn vriendinnen zeggen altijd: jij boft maar met je man
Het is zo knap wat Herman allemaal kan!
Maar er is ook heel veel dat Herman echt helemaal niet kan. 
Vorige week was ik hem kwijt
Ik had hem met twee briefjes naar de supermarkt gestuurd
Een briefje met: “kwark”
En een briefje met: “help deze man kwark te vinden”
Ik heb vier dagen niks gehoord.

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden is nagenoeg de voltallige mensheid vergaan. Behalve Herrie. Die zat, net toen de ondergang zich inzette, hoog boven in zijn flat een scrabbeltje te leggen.

Fluoriserende schimmels doen zich gretig tegoed aan onze rommel en terwijl buiten de vonkenregen van de apocalyps tegen het raam slaat, is Herrie zijn meubeltjes aan het verplaatsen. Dat heeft iets verfrissends. Een opgeruimde geest in een opgeruimd huis. En een opgeruimde geest is nodig, want iemand moet in deze tijd toch de normaliteit zien te bewaken. 

Schrijfster en theatermaakster Maja Westerveld (1985) is gefascineerd door enkelingen, zonderlingen en het bijzondere van het doodnormale. Ze houdt van mensen die consequent net onder de melodie zingen, die klein maar dapper uren door supermarkten dwalen en onverrichter zake huiswaarts keren, en om de andere week op een verkeerde trein stappen. Meestal een internationale. Heel gemiddelde mensen die zich staande proberen te houden in een steeds complexere wereld. 

Maja maakt deel uit van de artistieke kern van Abattoir Fermé, waar ze een vijfjarig ontwikkelingstraject volgt.