“De dag dat België in quarantaine ging was vrijdag de 13e, en ik zou die dag in première gaan met Moby Dick. Ik ben al jaren als een trein aan het werk en tijdens de lockdown vond ik rust om te filosoferen en mijn gedachten en aantekeningen van de afgelopen jaren uiteen te zetten, maar er kwamen ook veel andersoortige vragen binnen”.
“Rond april/mei, na de eerste piek, dacht ik: we zitten echt in een interbellum. We hebben de grote golf gehad en krijgen weer steeds meer vrijheid, maar het is nog niet gedaan. In deze periode heb ik veel met vrienden gebeld en voelde dat veel relaties kapot waren gegaan. Omdat we precies rust hadden, kregen we opeens ook veel meer tijd mét en vóór elkaar, en dat is onwaarschijnlijk eng. Alle frustraties en jaren aan onderdrukte gevoelens komen naar boven. Dat had een bijzondere uitwerking: babbelen, babbelen, babbelen met elkaar, écht babbelen. Maar ook elkaars vieste scheten kunnen ruiken, alle lelijkheid op tafel. En dat had je in al die jaren niet gezien of gevoeld.”
Gorges Ocloo over de uitwerking van een lockdown op relaties
Tijdens de lockdown vond de Brusselse acteur/regisseur en multidisciplinair artiest Gorges Ocloo de rust om de dingen eens goed te overdenken. Voor “En Nu?” maakte hij het kort videodocument “The Cow, Covid and The Relationship” over relaties in deze pandemische wereld.
Interbellum 2020
Op 5 augustus stond Gorges samen met Astrid Stockman in het Peepshow Palace Festival in de Brakke Grond met de voorstelling Interbellum 2020, muziektheater over het leven tussen twee veldslagen, de pandemie als “wereldoorlog”.
“Mijn pappa zei: “jullie generatie is opgegroeid door hippies. Peace, love en vrijheid. Nu is er een ‘opzichter’ zonder gezicht die jullie vrijheid afpakt, en nu worden jullie zot.” Door de pandemie komt de werking van onze maatschappij bloot te liggen, en blijken dingen die wij als ‘normaal’ beschouwden helemaal niet zo normaal. Onze kleine stadse appartementen, veelal zonder buitenruimte, blijken helemaal niet geschikt om echt in te ‘leven’. Iedereen heeft recht op buitenlucht, maar veel (kansarme) mensen en kinderen zaten tijdens de lockdown in hun eigen kleine gevangenis. Dit voelde voor mij echt als oorlog.”
“In de voorstelling zeg ik: “als de woestijntabak (een plant) in de jungle woont, dan klopt er iets niet.”. We moeten niet willen teruggaan naar hoe het was, maar vanuit deze situatie vooruit denken. De tijd nemen om als mensheid anders over de samenleving, de economie, de ecologie en de positie van de mens op deze aarde na te denken. Leren om dat wat we hebben te koesteren, om gedag te zeggen tegen onze buurman. We zijn als mens niet normaal kwetsbaar, maar zijn zo arrogant omdat we alles kunnen creëren, van windmolens tot aan satellieten, maar een virusje wat we niet eens kunnen zien sluit ons nu allemaal op.”
The Cow, Covid and The Relationship
Het uitgangspunt voor deze korte film is de relatie, volgens Gorges het 'begin van alle problemen'. "Het beeld uit de film is een beeld dat ik eigenlijk graag op scene zou willen zetten: twee lichamen in een afgesloten box die aan elkaar zijn vastgemaakt met prikkeldraad, terwijl ze rustig aan het uitbloeden zijn. Het is aan de ene kant iets pijnlijks en aan de andere kant iets schoons. Samen gevangen zitten, of juist complete samensmelting. Het prikkeldraad symboliseert de situatie: het pakt je vast, je kunt je niet losrukken, en het steekt. Je kunt je enkel bezighouden met de pijn van het prikkeldraad en de ander negeren, of je kunt de pijn negeren en de ander horen, en samen proberen te ontsnappen.”
Voor de ene relatie was de lockdown de doodssteek, voor de ander pakte het juist goed uit. "De Covid-periode heeft mijn eigen relatie goed beïnvloed. We hebben gelukkig een groot huis met een tuin. Zij werkt binnen en ik werk buiten. Om 12 uur kookt zij of kook ik, en dan is het gedaan, gaan we uit elkaar, werken tot 17:00 door, en dan zien wij elkaar weer terug. Omdat haar werk niet stopte, ging het leven grotendeels gewoon door. Maar na een tijdje voel je het toch; dat heel veel gesprekken in het verleden te snel zijn oversproken, omdat er weinig tijd was voor elkaar. Pas nu gingen we écht de diepte in.”
Over de betekenis van ‘de koe’ bij dit werk zegt Gorges: “Koeien zijn onwaarschijnlijk intelligente, mooie beesten. Ze zeggen niet veel, ze kijken gewoon maar. De stilte van de koe die zwijgt, kijkt en bestudeert. De koe is voor mij als de God die gewoon toekijkt hoe wij hier uit gaan komen. Bloedend of niet bloedend.”
Studio Shehrazade
Eind september is Gorges Ocloo nogmaals bij ons in huis samen met Haider Al Timimi met de verplaatste danstheatervoorstelling Studio Shehrazade, die homofobie en daaruit volgende (gruwel)daden aan de kaak stelt.
Meer over Gorges Ocloo
de Brakke Grond vraagt zich af: En nu?
Met de serie En nu? geven we een kijkje in de hoofden van Vlaamse muzikanten, theatermakers en kunstenaars en hoe zij zichzelf opnieuw uitvinden in deze tijd. Wat voor soort werk staat er op stapel, en welke creatieve manieren hebben zij bedacht om dit met hun publiek te delen?
Ga mee op ontdekkingstocht naar een mogelijke post-pandemische kunstwereld, met iedere week een nieuwe online aflevering waarvan de makers zelf de vorm bepalen.