Vanaf zaterdag 9 maart presenteren we het werk van de Brusselse filmmaker en fotograaf Camille Picquot. In De Experten vertelt Wytske Visser waarom het werk van Picquot op haar radar verscheen, en daar ook bleef.
de Experten
In het kader van de expositie vragen we drie experten naar de klik met het werk en voornamer, naar het scharniermoment om de kunstenaars op te nemen in hun programma.
#1 Wytske Visser, programmamaker de Brakke Grond
“Het moet de vierde Marres Currents zijn geweest. Currents nodigt elk jaar andere curatoren uit om samen een tentoonstelling te maken met werk van recent afgestudeerde kunstenaars van academies in België, Duitsland en Zuid-Nederland. Camille, afgestudeerd aan KASK in Gent, werd geselecteerd met haar afstudeerfilm Hollow Hours. Het is een heel bevreemdende film waar twee jongetjes zich al volwassenen gedragen: ze gaan uit, ze gooien hun tank vol, ze huren zelfs een bedrijfsruimte. Niemand in hun omgeving lijkt dit vreemd te vinden, maar de ‘documentairemaker’ stelt wel wat vragen.”
Picquot grijpt naar film en fotografie, wat ze niet kan vastleggen met een afdruk probeert ze te vertellen op film. “Kenmerkend voor Camilles werk vind ik de frictie tussen realiteit en fictie. Er schuilt een rijkdom aan verhalen achter de afgebeelde scènes. Zeker in Domestic Flight: in haar schijnbaar heldere beelden is iets gaande. We zijn even getuige van een alledaags moment, soms een beetje beschaamd. We bouwen een verhaal rondom wat we zien door de suggestieve en de licht compromitterende houding van de afgebeelde personen.”
“Ze speelt met wat we verwachten en wat we geloven, wat gebeurd zou kunnen zijn, of juist in scene gezet is. Total Ground is daar een mooi voorbeeld van. Het is een serie gemaakt in lijn 4 van de Parijse metro waarin ze zowel mensen fotografeerde die zich niet bewust zijn geweest van haar aanwezigheid als vrienden vastlegde die bepaalde acties neerzetten in de intimiteit van de wagon, waardoor het hele idee wat wel of niet bestaat op de spits gedreven wordt.”
Een beeld van Picquot leest als een momentopname: iets wat echt een geschiedenis heeft en de notie van een toekomst, daardoor kom je dicht bij het filmische aspect van haar fotografiepraktijk. Die dualiteit treffen we ook in haar nieuwe werk. “We laten een aantal beelden zien uit een nieuwe reeks, Images du dedans, waar ze nog meer het speelveld tussen video en fotografie opzoekt. Als kijker word je in drie beelden getrokken die allen over dezelfde scène gaan, maar het perspectief is driemaal anders. In de tentoonstelling vormt deze triptiek een interessante brug tussen Domestic Flight, Total Ground en haar videowerken.”
"We proberen met het materiaal, dat eerder in FOMU te zien was, een nieuwe, boeiende scenografie te bouwen, waarbij nieuwe verhalen tussen beelden ontstaan. Het geeft de Brakke Grond de mogelijkheid om de ruimte opnieuw te ontdekken en voor de kunstenaar is het een unieke kans om het werk in een andere constellatie te kunnen zien. Het is een behoorlijk overzicht voor een jong oeuvre als dat van Camille, maar op deze manier kunnen we goed laten zien hoe haar werk zich ontwikkeld heeft. En doordat we ook een recent videowerk laten zien, deels gecoproduceerd, maken bezoekers reeds kennis met een nieuwe richting in haar werk.”