Het eiland Nauru in de Stille Oceaan was lang een paradijs op aarde en werd dankzij de grote hoeveelheid fosfaat in de grond het rijkste land ter wereld. Maar nu alle rijkdommen ontgonnen zijn, is de grond uitgeput en heerst er armoede. Pleasant Island is een microkosmos waarin problematiek rond kapitalisme, kolonisatie en migratie worden uitgespeeld. Silke Huysmans & Hannes Dereere navigeren hier via hun smartphones doorheen en geven ons een inkijk in een land dat ecologisch, economisch en humanitair is uitgeput.
Verborgen in de Stille Oceaan ligt het kleine eiland Nauru, ooit Pleasant Island genoemd door Europese ontdekkingsreizigers. De geschiedenis van deze plek lijkt een parabel voor onze moderne tijd, waarin kolonisatie, kapitalisme, migratie en ecologie met elkaar botsen. Na de ontdekking van een enorme fosfaatvoorraad in de grond, werd het eiland onder Australisch toezicht in sneltempo omgespit en leeg gegraven. Tot alle natuurlijke rijkdom was uitgeput en er niets meer overbleef.
In dit verwoeste maanlandschap houdt Nauru vandaag, tegen forse betaling van Australië, vluchtelingenkampen open. De situatie van de vluchtelingen ter plekke is uitzichtloos. Tegelijk wordt het eiland van buitenaf bedreigd door een steeds verder stijgende zeespiegel.
In deze postapocalyptische setting botsen documentaire theatermakers Silke Huysmans en Hannes Dereere op de grenzen van een wereld die gericht is op eindeloze groei. Aan de hand van interviews en gesprekken die ze op het eiland opnamen, gaan ze op zoek naar een perspectief. Welke uitzichten blijven er over op een plek die ecologisch en economisch ten gronde werd gericht? Hoe gaan we om met de grauwe toekomstbeelden die ons allen boven het hoofd hangen?