STAN

In april 1962 schrijft François Truffaut een brief aan Alfred Hitchcock:

“Beste meneer Hitchcock,

Tijdens discussies met buitenlandse journalisten kwam ik tot de ontdekking dat mensen dikwijls een oppervlakkig idee over uw werk hebben. De propaganda die we in ‘Cahiers du Cinéma’ voor u gemaakt hebben, werkte fantastisch in Frankrijk maar sloeg niet aan in Amerika vanwege te intellectueel. Mijn bewondering voor uw werk is sinds ik films regisseer niet verminderd, integendeel zij is toegenomen en veranderd. Ik heb al uw films vijf, zes keer gezien, steeds meer vanuit het standpunt van een maakproces. Veel regisseurs hebben liefde voor cinema, u hebt liefde voor film en daar wil ik met u over discussiëren . Ik wil u een hele week lang interviewen, een dertigtal uur, op band opgenomen materiaal, aan de hand van uw films, niet om er een artikel over te schrijven maar een boek, dat dan tegelijkertijd in New York en Parijs kan gepubliceerd worden en als het mogelijk is daarna ook wereldwijd.”

In Los Angeles is Alfred Hitchcock zijn 48ste film ‘The Birds’ aan het regisseren. Hij telegrafeert Truffaut dat het interview kan doorgaan en kan aanvangen op 13 augustus 1962, zijn verjaardag.

Hitchcock gaat akkoord om, tijdens de definitieve montage van The Birds, een week lang 500 vragen te beantwoorden die zijn hele carrière overkoepelen. Film per film ondervraagt Truffaut Hitchcock zoals Oedipus het orakel van Delphi.

Vier jaar later, ergens eind 1966, is het boek LE CINEMA SELON ALFRED HITCHCOCK/CINEMA ACCORDING TO HITCHCOCK eindelijk klaar. Tijdens deze vier jaar blijft Truffaut Hitchcock af en toe interviewen om zijn boek up to date te houden.

Vanaf 1968 beginnen Amerikaanse filmcritici, mede door het boek, het werk van Hitchcock anders en serieuzer te bekijken.

In 1983, een jaar voor zijn dood, brengt Truffaut een laatste keer correcties aan en verschijnt de definitieve versie.

Ergens rond het jaar 2000 vertelt de Belgische filmregisseur Guido Henderickx (Moeder, waarom leven wij?, Verbrande brug, Proefkonijnen, Koning van de wereld) een eerste keer aan zijn vriend, toneelspeler Damiaan De Schrijver, over waarom hij, en met hem veel cinefielen wereldwijd, het boek als zijn filmbijbel beschouwt. Het zaadje is geplant.

In 2015 verschijnt de documentaire Hitchcock/Truffaut waarin cineasten het belang van het boek en het werk van Hitchcock benadrukken.

In 2019 proberen De Koning, De Schrijver en Haelvoet van dit iconisch naslagwerk een toneelvoorstelling te maken.

Alles begint met het gebroken ijs. In de winter van 1955 mag Truffaut, dan nog als filmcriticus, Hitchcock een eerste keer interviewen voor ‘Cahiers du cinéma’. Truffaut, cinefiel en zenuwachtig als hij is voor de ontmoeting met zijn idool, valt net daarvoor door het ijs van een dichtgevroren vijvertje. Onbewogen stelt Hitchcock voor om het interview uit te stellen. Jaren later zegt Hitchcock hierover : “Telkens ik een whisky met ijsblokjes drink, moet ik aan u denken.”