In het kader van de Vrijheidsmaaltijd Amsterdam organiseren wij dit jaar een Vrijheidsbrunch. En hiervoor hebben wij de Vlaamse theatermaker Stefanie Claes gevraagd aanwezig te zijn als speciale gast. Stefanie heeft de dag ervoor, op 4 mei, in de Brakke Grond de voorstelling Ravensbrück gespeeld, in het kader van Theater Na de Dam. Deze voorstelling vertelt het verhaal over de grootmoeder van Stefanie, die tijdens WOII in Ravensbrück verbleef, een vrouwenconcentratiekamp in Duitsland. Dat bleef een trauma tijdens haar verdere leven. Niet alleen voor de grootmoeder, maar ook voor de moeder van Stefanie.
Tijdens de brunch deelt Stefanie het werk dat ze maakte voor het Arolsen Archive, een archief dat spullen bewaart die achterbleven in concentratiekampen. Het archief vroeg aan een aantal kunstenaars om iets te doen met de voorwerpen waarvan de eigenaar of de nabestaanden nog niet zijn gevonden. Stefanie boog zich over één van die 'cold cases' en schreef een brief aan de onbekende nabestaanden van een onbekende Poolse vrouw. Daarnaast brengt Stefanie enkele objecten mee van haar grootmoeder. Het zijn spullen die de oma van Stefanie in Ravensbrück vervaardigde en altijd bij zich droeg: borduurwerkjes gemaakt van onderdelen die ze meenam uit de Siemens-fabriek waar ze dwangarbeid verrichtte, een handgemaakt adresboekje met de gegevens van haar vriendinnen en kampgenoten...
We gaan in gesprek met Stefanie, over erfenissen en archieven. Bijna allemaal hebben we een verzameling aan spullen die we ooit gekregen hebben en die we nu bewaren. Waaruit bestaat ons persoonlijke archief? Houden we alles voor altijd bij of nemen we er op een gegeven moment afscheid van? En hoe doen we dat dan?
Genoeg om over te praten terwijl we genieten van een kom 'vrijheidssoep'.